Οι πανάδες αποτελούν διαταραχές μελάγχρωσης του δέρματος. Πρόκειται για αθροίσεις πυκνής μελανίνης και είναι πιο συχνά εμφανείς σε άτομα με σκούρα επιδερμίδα. Οι πανάδες δεν έχουν αυξημένο αριθμό κυττάρων που παράγουν μελανίνη (μελανοκύτταρα), αλλά αντί αυτού έχουν κύτταρα που υπέρπαράγουν κόκκους μελανίνης αλλάζοντας τον χρωματισμό του δέρματος. Οι πανάδες εντοπίζονται συχνότερα σε περιοχές του προσώπου όπως το μέτωπο, τα ζυγωματικά, τη μύτη το πηγούνι, το άνω χείλος, καθώς και στον λαιμό, τον θώρακα και τα χέρια.
Υπάρχουν πανάδες που είναι επίπεδες με ανοιχτό καφέ ή κόκκινο χρώμα, οι οποίες σβήνουν με τη μείωση της έκθεσης στον ήλιο. Αυτές οι πανάδες είναι πιο συχνές σε άτομα με ανοιχτές χροιές επιδερμίδας, αν και εμφανίζονται και σε επιδερμίδες διαφόρων αποχρώσεων. Η τακτική χρήση αντηλιακού μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξή και την επιβάρυνση τους.
Πως δημιουργουνται οι παναδες;
Η ουσία που είναι υπεύθυνη για το χρώμα του δέρματός μας ονομάζεται μελανίνη και παράγεται από τα μελανοκύτταρα, που εντοπίζονται στα κατώτερα στρώματα της επιδερμίδας. Περίπου το 13% των κυττάρων του δέρματός μας αποτελείται από μελανοκύτταρα. Η μελανίνη παίζει σημαντικό ρόλο στο αμυντικό σύστημα της επιδερμίδας μας, καθώς μας προστατεύει από τη βλαβερή ακτινοβολία UV του ήλιου. Όταν το δέρμα μας υφίσταται υπερβολική έκθεση στον ήλιο, τα κύτταρα του δέρματος αντιδρούν προκαλώντας υπερπαραγωγή μελανίνης, γεγονός που οδηγεί σε μελαγχρωματικές βλάβες. Οι πανάδες είναι από τις πιο συχνές βλάβες αυξημένης μελάγχρωσης. Συνήθως είναι μικρές, επίπεδες, κυκλικές κηλίδες μελανίνης στο δέρμα και εμφανίζονται συχνότερα σε ανθρώπους με λευκή επιδερμίδα. Οι κηλίδες αναπτύσσονται τυχαία στο δέρμα, ιδιαίτερα μετά από επαναλαμβανόμενη έκθεση στο ηλιακό φως. Μπορούν να διαφέρουν στο χρώμα – μπορεί να είναι κίτρινες, καφέ, ανοιχτό καφέ, γκρι ή μαύρες. Είναι συνήθως πιο σκούρες το καλοκαίρι. Η εμφάνιση τους σε άνδρες είναι σχετικά σπάνια.
Οι πανάδες διακρίνονται σε 4 τύπους:
Επιδερμικές: σχηματίζονται στην επιφάνεια του δέρματος και έχουν καφέ χρώμα. Προκαλούνται από την περίσσια μελανίνης στις επιφανειακές στιβάδες του δέρματος και ανταποκρίνονται καλά στις θεραπείες.
Δερματικές: Έχουν μεγάλο βάθος, ασαφή όρια και χρώμα σχεδόν μαύρο. Χαρακτηρίζονται από την παρουσία μελανοφάγων -κύτταρα που «τρώνε» τη μελανίνη- στο δέρμα. Έχουν μέτρια ανταπόκριση στις θεραπείες.
Μικτές: Έχουν ενδιάμεσο βάθος, ασαφή όρια και σκούρο καφέ χρώμα. Αποτελούν συνδυασμό των επιδερμικών και δερματικών πανάδων. Οι μικτές τύπου πανάδες ανταποκρίνεται δυσκολότερα στις θεραπείες.
Ακαθόριστες: εμφανίζονται με πιο μεγάλη συχνότητα σε σκουρόχρωμες επιδερμίδες.
Άλλες δυσχρωμίες του δέρματος είναι οι εφηλίδες. Οι εφηλίδες είναι πολλαπλά, μικρά, καφετιά σημάδια στο δέρμα που εμφανίζονται σε ολόκληρο το σώμα, κυρίως σε άτομα με ανοιχτόχρωμο φωτότυπο. Συνήθως δεν αποτελούν ένδειξη ηλιακής βλάβης, αν και μπορούν να αυξηθούν από την υπερβολική έκθεση στις ακτίνες UV.
Θεραπεια Sinon: Εφαρμογη σε προσωπο
Θεραπεια Sinon: Εφαρμογη σε λαιμο
Θεραπεια Sinon: Εφαρμογη σε στηθος
Πριν & Μετα
ΑΙΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΝΑΔΩΝ
- Η έκθεση του δέρματος στον ήλιο είναι ένα από τα κύρια αιτία της ανάπτυξης πανάδων. Η εμφάνισή τους είναι εντονότερη όταν η έκθεση στον ήλιο συνδυάζεται με τη λήψη φαρμάκων, όπως τα αντισυλληπτικά, την εφαρμογή κάποιων καλλυντικών ή τη χρήση ιατρικών σκευασμάτων.
- Οι πανάδες επηρεάζονται από γενετικούς παράγοντες επίσης.
- Ορμονικές ανωμαλίες (π.χ. πολυκυστικές ωοθήκες)μπορεί να προκαλέσουν την δημιουργία πανάδων, καθώς τα οιστρογόνα υπέρ διεγείρουν τα κύτταρα της χρωστικής προκαλώντας την υπερπαραγωγή χρώματος με την έκθεση στον ήλιο. Στην εγκυμοσύνη οι πανάδες που εμφανίζονται ονομάζονται χλόασμα και συνήθως υποχωρούν μόνες τους μετά τον τοκετό.
- Η εμφάνιση πανάδων συνδέεται επίσης με τη φυσική διαδικασία γήρανσης του δέρματος, με την εμμηνόπαυση, καθώς και με άλλες διαταραχές της ομαλής ορμονικής παραγωγής που προκύπτουν όσο μεγαλώνουμε. Αναλύσεις σε μικροσκοπικό επίπεδο αποδεικνύουν ότι σε αυτό το στάδιο οι πανάδες οφείλονται και σε έλλειψη ιχνοστοιχείων, βιταμινών και αμινοξέων.
- Πανάδες μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους όταν μετά από την αποτρίχωση προσώπου, δε γίνει τακτική χρήση αντηλιακής προστασίας
- Τέλος, το ανοιχτόχρωμο δέρμα είναι άλλη μία βασική αιτία για πανάδες. Καθώς δε διαθέτει την απαιτούμενη μελανίνη για να απορροφά το υπεριώδες φως, τα χρωστικά κύτταρα παράγουν μελανίνη με αυξημένο ρυθμό.
ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΠΑΝΑΔΩΝ
Κατά κύριο λόγο η αποφυγή της ηλιακής έκθεσης είναι το καλύτερο προληπτικό μέτρο κατά των πανάδων. Σε καταστάσεις που δεν μπορεί να αποφευχθεί η έκθεση στον ήλιο, θα πρέπει να ακολουθηθεί η χρήση λοσιόν με υψηλό αντηλιακό δείκτη SPF.
Παρόλα αυτά εάν εμφανιστούν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με σύγχρονες μεθόδους θεραπείας όπως:
Λευκαντικές Κρέμες: Η χρήση της υδροκινόνης είναι μία από τις ευεργετικές θεραπείες για τις πανάδες. Μπορεί να συμβάλει στον αποχρωματισμό των πανάδων, εάν υπάρχει συνέπεια στην θεραπεία. Όταν αποτελεί τη μοναδική μέθοδο αντιμετώπισης των πανάδων, τα αποτελέσματα γίνονται συνήθως ορατά μετά από 4-6 εβδομάδες και τελειοποιούνται μετά από τέσσερις μήνες περίπου. Το κοχικό οξύ είναι ακόμα μια λευκαντική ουσία, η οποία αναστέλλει τη δράση κατεχολάσης της τυροσινάσης, η οποία αποτελεί το βασικό ένζυμο που περιορίζει τον ρυθμό βιοσύνθεσης της μελανίνης του δέρματος.
Κρυοθεραπεία: Η ελαφριά ψύξη με υγρό άζωτο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία πανάδων. Αποτελεί σήμερα μια σχετικά ξεπερασμένη τεχνική.
Ιατρικά peelings: Η χημική απολέπιση χρησιμοποιείται για την αφαίρεση γεροντικών κηλίδων, πανάδων, δυσχρωμιών, ρυτίδων και λεπτών γραμμών. Σε γενικές γραμμές βοηθάει να γίνει το δέρμα λείο και σφριγηλό και επίσης βοηθάει στη σταδιακή θεραπεία των πανάδων.
Θεραπεία με εξειδικευμένα Lasers: Η εξάλειψη των πανάδων επιτυγχάνεται με λίγες συνεδρίες λέιζερ, ο αριθμός των οποίων καθορίζεται ανάλογα με την έκταση τους, την περιοχή του σώματος που έχουν εμφανιστεί και την ανταπόκριση του δέρματος στην θεραπεία. Το λέιζερ Alma Q είναι πολύ αποτελεσματικό και ασφαλές στην βελτίωση έως εξάλειψη των πανάδων και άλλων δυσχρωμιών. Το λέιζερ εκτός από το ότι διεισδύει βαθιά, επιτρέπει στο δερματολόγο να επέμβει τοπικά, σε πολύ μικρά σημεία του δέρματος και έτσι να αφήσει ανέπαφα σημεία που δεν απαιτούν θεραπεία. Η μέθοδος αποχρωματισμού των πανάδων με λέιζερ είναι κατάλληλη για όλους τους τύπους δέρματος, είναι ανώδυνη και δεν χρειάζεται αποθεραπεία. Μετά την εφαρμογή Laser για την αντιμετώπιση των πανάδων πρέπει να αποφεύγεται η έκθεση στον ήλιο, καθώς και οποιαδήποτε μέθοδος τεχνητού μαυρίσματος. Αντίθετα, ενυδατικές – αναπλαστικές κρέμες και αντηλιακά προϊόντα είναι απαραίτητα.
ΠΑΝΑΔΕΣ Ή ΚΗΛΙΔΕΣ; ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ;
Και οι δύο είναι δερματικές αλλοιώσεις που εστιάζουν στην αλλαγή του χρώματος της επιδερμίδας σε ορισμένα σημεία. Σχετίζονται και οι δύο με τον πληθυσμό των μελανοκυττάρων στον οργανισμό, ωστόσο οι κηλίδες είναι μικρότερες και συνήθως περισσότερες, έχουν πιο ανοιχτό χρώμα και μπορεί εκτός από το πρόσωπο να εμφανιστούν στην άνω επιφάνεια της παλάμης και του βραχίονα, στο ντεκολτέ και έχουν την τάση να πολλαπλασιάζονται. Σχετίζονται και αυτές με την έκθεση στον ήλιο και τη φωτογήρανση, θεωρούνται όμως χαρακτηριστικό σημάδι του χρόνου γι’ αυτό και συχνά αποκαλούνται “γεροντικές κηλίδες” ή “κηλίδες γήρατος”. Οι κηλίδες, όπως και οι πανάδες, είναι καλοήθεις και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Ωστόσο, η αντιμετώπισή τους συστήνεται τόσο για αισθητικούς λόγους όσο και προληπτικά για να είναι “καθαρό” το δέρμα και να μπορεί να γίνει έγκαιρος εντοπισμός και θεραπεία σε περίπτωση μελανώματος (καρκίνου του δέρματος).