Η λεύκη είναι μια ασθένεια του οργανισμού που επηρεάζει το δέρμα. Οφείλεται στην απώλεια των κυττάρων που παράγουν την μελανίνη στον άνθρωπο και είναι αυτή που δίνει το χρώμα στο δέρμα μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται άσπρες κηλίδες σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
Προσβάλει τις γυναίκες και τους άντρες το ίδιο και εμφανίζεται στο 1 με 1.5 % του πληθυσμού.
Ο λόγος που προκαλείτε η λεύκη δεν είναι γνωστός. Κανείς δεν γνωρίζει για ποιο λόγο καταστρέφονται αυτά τα κύτταρα. Αρκετές φορές η λεύκη μπορεί υπάρχει στον οργανισμό μαζί με κάποιες αυτοάνοσες ασθένειες όπως είναι ο διαβήτης ζαχάρου η κακοήθης αναιμία κ.α.
Η λεύκη εμφανίζεται σε κάθε ηλικία αλλά επηρεάζει ποιο συχνά τους νέους ενώ προσβάλει το ίδιο τους νεαρούς άντρες και γυναίκες.
Το 55% της λεύκης εμφανίζεται πριν από τα 20 έτη. Το 96% των ανθρώπων προσβάλλονται πριν από τα 40 ενώ σε κάποιες οικογένειες υπάρχει προδιάθεση.
Οι λόγοι που δημιουργείται η λεύκη παραμένουν άγνωστοι αλλά πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι έχουμε να κάνουμε με αυτοάνοση ασθένεια, δηλαδή ο οργανισμός παράγει αντισώματα που επιτίθενται στα ίδια του τα κύτταρα με αποτέλεσμα να τα καταστρέψει. Με αυτόν τον τρόπο καταστρέφεται η μελανίνη από τον οργανισμό και προκαλούνται οι άσπρες κηλίδες στο δέρμα.
Μια μικρή βιοψία στο δέρμα μερικές γενικές αίματος καθώς και το ιστορικό κατά την εξέταση μπορούν να δώσουν στον δερματολόγο την διάγνωση που επιβεβαιώνει την λεύκη.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από λεύκη έχουν περισσότερο κίνδυνο να παρουσιάσουν άλλα αυτοάνοσα νοσήματα που κυρίως αφορούν το θυρεοειδή αδένα και αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που πρέπει να παρακολουθούνται από τον γιατρό.
Αν η νόσος δεν ενοχλεί τον ασθενή και είναι αρχικό στάδιο μπορεί να μην είναι απαραίτητη η λήψη αγωγής. Η θεραπεία πρέπει να επιβλέπεται από το ειδικό γιατρό και όχι από μόνοι τους οι ασθενείς να λαμβάνουν φάρμακα και αλοιφές με κορτιζόνη και άλλα κατασταλτικά στοιχεία γιατί μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στο δέρμα τους.
Όταν ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο μπορεί να προτείνει στον ασθενή να κάποια θεραπεία με λέιζερ σε συνδυασμό με αγωγή από χάπια. Αυτή η θεραπεία ίσως επιτρέψει στο δέρμα να πάρει το χρώμα που είχε αρχικά. Είναι όμως χρονοβόρα και απαιτείτε καλός εξοπλισμός. Σε άλλες περιπτώσεις ο γιατρός ίσως προτείνει στον ασθενή του κάποιο χειρουργείο.
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι όλες τις αποφάσεις για την αντιμετώπιση της ασθένειας πρέπει να τις παίρνει ο γιατρός που σας παρακολουθεί και όχι να δράτε από μόνοι σας γιατί κάτι τέτοιο μπορεί να μην έχει ευχάριστα αποτελέσματα.
by 