Υψηλό είναι το ποσοστό των ανθρώπων που εμφανίζουν ουλές, λόγω ακμής. Σύμφωνα με εκτιμήσεις το 20% όσων έχουν σοβαρή μορφή της δερματοπάθειας και δεν ξεκινούν έγκαιρα τη θεραπεία ή που τραυματίζουν το δέρμα τους, π.χ. πιέζοντας τα σπυράκια, δεν τις αποφεύγουν.
Εκτός από αντιαισθητικές οι ουλές ακμής έχουν επιπτώσεις στην ψυχολογία των πασχόντων και γι’ αυτό πάντα επιδιώκεται η εξάλειψή τους. Ενώ παλαιότερα δεν υπήρχε τρόπος θεραπείας και όσοι τις αποκτούσαν δεν είχαν επιλογές παρά να ζήσουν με αυτές, σήμερα έχουμε τη γνώση για το πώς μπορεί κάποιος να προφυλάξει το δέρμα του για να μην τις εμφανίσει όσο και τρόπους για να απαλλαγεί από αυτές.
«Η συντριπτική πλειονότητα των εφήβων μεταξύ 12 και 18 ετών, αλλά και σημαντικό ποσοστό των νεαρών ενηλίκων πάσχει από ακμή. Στο δέρμα τους εμφανίζονται στίγματα, σπυράκια, κύστεις και ο λόγος είναι το ξύπνημα των ορμονών με την έναρξη λειτουργίας των ωοθηκών και των όρχεων. Ακόμα κι αν παρουσιαστεί στο τέλος της παιδικής ηλικίας δεν σημαίνει ότι τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν περί την ενηλικίωση, αλλά είναι πιθανόν να συνεχιστούν. Άλλες φορές η πάθηση αργεί να εκδηλωθεί. Μπορεί να ξεκινήσει μετά τα 25, αλλά και πάλι οι ορμονικές ανισορροπίες είναι η αιτία.
Παρότι οι ορμόνες ευθύνονται για την εμφάνισής της, υπάρχουν και άλλοι λόγοι, μεταξύ των οποίων, ενδοκρινολογικοί και εξωγενείς, όπως ο καπνός, η χρήση ακατάλληλων καλλυντικών, η μόλυνση και το άγχος», εξηγεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
«Στη φαρέτρα μας υπάρχει μια ποικιλία φαρμάκων και μεθόδων που μπορούν να θεραπεύσουν ακόμα και σοβαρές, επίμονες μορφές ακμής. Ωστόσο, το δέρμα μπορεί να παρουσιάσει μεταφλεγμονώδεις υπερμελαγχρώσεις, εξαιτίας τραυματισμού του ή κάποιων φαρμακευτικών αγωγών που λαμβάνονται για τον έλεγχο της πάθησης.
Οι ουλές είναι ένα συχνό πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μετά την επιτυχή θεραπεία της ακμής. Δημιουργούνται σε σημεία του δέρματος που έχει τραυματιστεί το χόριο. Το νεοσχηματισμένο κολλαγόνο καλείται να το “γιατρέψει”, όμως ο νέος ιστός δεν είναι ίδιου χρώματος και υφής με τον υπάρχοντα.
Μπορεί να είναι ατροφικές, υπερτροφικές ή χηλοειδείς. Οι πρώτες σχηματίζονται λόγω απώλειας ιστού, ενώ οι δεύτερες από υπερπαραγωγή κολλαγόνου. Οι υπερτροφικές περιορίζονται στα όρια της αρχικής βλάβης, είναι συχνά επώδυνες και ο ασθενής νιώθει φαγούρα ή έχει αίσθηση καύσου στο σημείο. Οι χηλοειδείς είναι υπετροφικές ουλές, μεγαλύτερες από την αρχική βλάβη.
Η έκπτωση στην ποιότητα ζωής όσων έχουν ουλές στο πρόσωπό τους έχει αποτυπωθεί στα αποτελέσματα μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Clinical, Cosmetic and Investigational Dermatology.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι πάσχοντες ενοχλούνται από την όψη της επιδερμίδας τους, αλλά εκείνοι που πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ουλές που αφήνει η ακμή βιώνουν ακόμα εντονότερη δυσανασχέτηση, αφού πλήττονται σε διάφορα επίπεδα. Η ύπαρξή τους επηρεάζει την εκτίμηση που έχουν για τον εαυτό τους και παράλληλα την εικόνα γι’ αυτόν.
Αποτέλεσμα των ψυχολογικών προβλημάτων είναι η απομόνωση από το κοινωνικό περιβάλλον, ιδίως όταν η παραμόρφωση στην επιδερμίδα είναι έντονη.
Επομένως, πρωταρχικός στόχος των ανθρώπων με ουλές ακμής θα πρέπει να είναι η θεραπεία τους και η απόκτηση λείας και ομοιόχρωμης επιδερμίδας. Η επίσκεψη στον δερματολόγο τους για αναζήτηση λύσης τούς γεμίσει πάντα με αισιοδοξία, διότι υπάρχει μια ποικιλία αγωγών και μεθόδων για την εξαφάνισή τους.
«Η απόκτηση λείας επιδερμίδας θέλει επιμονή και υπομονή και η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο των ουλών και τη βαρύτητα της κατάστασης. Τα όπλα μας είναι το ενέσιμο κολλαγόνο, τα χημικά πίλινγκ, η δερμοαπόξεση και το microneedling, τα οποία οδηγούν στην παραγωγή νέου κολλαγόνου. Τα λέιζερ επίσης είναι σύμμαχοι στην προσπάθεια απαλλαγής από αυτές, καθώς διεγείρουν την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης και εξαφανίσουν τις υπερμελαγχρώσεις. Ίδιες δυνατότητες έχει και η φωτοθεραπεία, αφού επιταχύνει την ταχύτητα ανανέωσης των κυττάρων και βοηθά στην απόκτηση λείας και ομοιόχρωμης επιδερμίδας.
Συχνά χρησιμοποιούνται περισσότερες από μία μέθοδοι αντιμετώπισης των ουλών για πιο άμεσα και σίγουρα αποτελέσματα», εξηγεί περαιτέρω ο δρ Στάμου.
«Για να αποτρέψουν τον σχηματισμό τους αυτό που πρέπει να κάνουν όσοι πάσχουν από ακμή είναι να μην καθυστερούν την έναρξη της θεραπείας, να αποφεύγουν το άγγιγμα του προσώπου και το “σπάσιμο” των σπυριών. Θα πρέπει να φροντίζουν το δέρμα τους επιμελώς, με τα ενδεδειγμένα γι’ αυτό προϊόντα, ώστε οι πόροι να παραμένουν πάντα καθαροί, απαλλαγμένοι από ρύπους, μακιγιάζ και σμήγμα.
Για την αποφυγή των υπερμελαγχρώσεων θα πρέπει να χρησιμοποιούν πάντοτε αντηλιακό με SPF 30+ και γενικά να μην ξεχνούν να προστατεύουν, να φροντίζουν και να αγαπούν το δέρμα τους», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.
by 