Μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Βόννης και το ομώνυμο πανεπιστημιακό νοσοκομείο αποκάλυψε ότι όσοι πάσχουν από φλεγμονώδεις νόσους, έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν γυροειδή αλωπεκία και η πάθηση να έχει σοβαρότερη μορφή. Πιο επιρρεπή είναι τα άτομα με ατοπικές και αυτοάνοσες νόσους.
Όπως μας εξηγεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου, η γυροειδής αλωπεκία είναι μια μορφή τριχόπτωσης με ξαφνική έναρξη, κατά την οποία οι τρίχες πέφτουν σε κυκλικό μοτίβο, Αν και η πλειονότητα των περιπτώσεων αφορά στο κεφάλι η πάθηση μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλα μέρη του σώματος όπως για παράδειγμα στα γένια ή τα φρύδια. Παρότι σπάνιο, είναι πιθανό να προκαλέσει απώλεια όλων των τριχών από το σώμα ή/και το κεφάλι.
Πίσω από την εμφάνισή της κρύβονται συχνά κληρονομικοί λόγοι. Η ηλικία δεν παίζει ρόλο στην εμφάνισή της – υπάρχουν νεογέννητα με γυροειδή αλωπεκία, αλλά και 80χρονοι. Κάθε ασθενής είναι μοναδικός κι έτσι δεν μπορεί να προβλεφθεί η εξέλιξη της πάθησης. Ενώ κάποιοι βιώνουν ένα και μοναδικό επεισόδιο και μετά από αυτό η τριχοφυΐα επανέρχεται, άλλοι παρουσιάζουν πολλαπλά επεισόδια, με απρόβλεπτη διάρκεια και σοβαρότητα.
Η συγκεκριμένη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Βόννης δεν ήταν η πρώτη που εστίασε στη σχέση μεταξύ της γυροειδούς αλωπεκίας και των φλεγμονωδών νόσων. Ήταν όμως η πρώτη που περιέλαβε μεγάλο αριθμό ασθενών – συγκεκριμένα 2.657 κεντροευρωπαίων.
Έχοντας τόσο γενετικά δεδομένα όσο και 20ετή στοιχεία για τα συμπτώματα που παρουσίαζαν, οι ερευνητές, μετά από αναλύσεις, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σημαντικό ποσοστό ασθενών είχαν παράλληλα και κάποια χρόνια φλεγμονώδη νόσο.
Το 44,5% των συμμετεχόντων είχε ατοπική δερματίτιδα, το 13,4% βρογχικό άσθμα ή/και ρινίτιδα (26,7%), το 17,4% υπέφερε από μη ατοπικές χρόνιες νόσους, όπως θυρεοειδίτιδα Hashimoto (6,1%), λεύκη (4,6%), ψωρίαση (2,7%) και ρευματοειδή αρθρίτιδα (1,7%).
Τα στοιχεία έδειξαν ότι η γυροειδή αλωπεκία εμφανιζόταν αρκετά νωρίς, μέχρι και τη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους, στα άτομα που έπασχαν από βρογχικό άσθμα ή θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Οι γερμανοί γενετιστές διαπίστωσαν, επίσης, ότι όσο περισσότερες ατοπικές νόσους είχαν τόσο πιο νωρίς εμφάνιζαν την τριχόπτωση. Όσοι έπασχαν από μία ή 2 ατοπικές νόσους εμφάνιζαν τη συγκεκριμένη μορφή της νόσου 5 χρόνια νωρίτερα κατά μέσο όρο, ενώ εκείνοι με βρογχικό άσθμα και ατοπική δερματίτιδα και ρινίτιδα 10 χρόνια νωρίτερα.
Η ατοπική δερματίτιδα, το άσθμα και η θυρεοειδίτιδα Hashimoto φάνηκε ότι συνέβαλαν στην εμφάνιση σοβαρότερης μορφή της πάθησης, και η ρινίτιδα και η λεύκη σε παρατεταμένη διάρκεια των επεισοδίων της γυροειδούς αλωπεκίας.
Το βρογχικό άσθμα ήταν η ασθένεια της πλειονότητας των ασθενών με σοβαρότερη και παρατεταμένη αλωπεκία.
Γενικά, όσο περισσότερες ατοπικές παθήσεις είχε ένα άτομο τόσο πιθανότερο ήταν να εμφανίσει νωρίτερα γυροειδή αλωπεκία, με μεγαλύτερη διάρκεια.
Από τη μελέτη αυτή έγινε γνωστό ότι στη συγκεκριμένη τριχόπτωση δεν εμπλέκεται μόνο ο ανοσολογικός άξονας Th1 αλλά και ο Th2, συνδυασμός που ενδεχομένως να είναι καθοριστικός για την εμφάνιση σοβαρότερης μορφής της νόσου και χειρότερη έκβαση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, όσοι πάσχουν από αυτές τις νόσους είναι καλό να εξετάζονται συχνότερα, προκειμένου να ξεκινούν τη θεραπεία της γυροειδούς αλωπεκίας με την έναρξή της.
«Παρότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να υποχωρήσουν τα συμπτώματα της γυροειδούς αλωπεκίας χωρίς καμία παρέμβαση, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την πορεία της. Είναι επομένως προτιμότερο ο ασθενής να λαμβάνει ταχύτατα διάγνωση και θεραπεία, προκειμένου να μην χαθούν τρίχες και να μειωθούν οι πιθανότητες υποτροπών.
Οι δερματολόγοι έχουν στη φαρέτρα τους πολλές θεραπευτικές επιλογές. Καθοριστικοί παράγοντες για την επιλογή της κατάλληλης είναι η έκταση της βλάβης και η ηλικία του ατόμου. Οι ασθενείς, ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι θα πρέπει να είναι προσηλωμένοι στην αγωγή τους και να μη τη διακόπτουν μόλις βλέπουν ύφεση των συμπτωμάτων.
Για την αντιμετώπιση της γυροειδούς αλωπεκίας υπάρχουν αποτελεσματικά τοπικά και συστηματικά φάρμακα, όπως κορτικοστεροειδή (σε μορφή κρέμας, λοσιόν, αλοιφής, χαπιών ή ενέσιμη) μινοξιδίλλη για την επανεμφάνιση της τριχοφυΐας, ανθραλίνη για την βελτίωσης της ανοσποιητικής λειτουργίας του δέρματος, ανοσοτροποποιητικές ή ανοσοδιεγερτικές αγωγές,
Εξαιρετικά αποτελέσματα έχει και η φωτοδυναμική θεραπεία, για την ενεργοποίηση της ανοσιακής απόκρισης, όπως και η αυτόλογη μεσοθεραπεία PRP, με την οποία τα μαλλιά ξαναφυτρώνουν δυνατότερα και παρατείνει την αναγενή φάση της τρίχας ώστε να μειωθεί η πρόωρη απώλεια των τριχών», καταλήγει ο δρ Στάμου.
by 