Επιβλαβές αποδεικνύεται το κάπνισμα και για την ψωρίαση. Τα μέχρι σήμερα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι όσοι κάνουν χρήση προϊόντων καπνού έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο. Οι δε ασθενείς που καπνίζουν ρισκάρουν να δουν τα συμπτώματά τους να χειροτερεύουν ή να εμφανίζονται και στα νύχια τους.
Αρνητική είναι, επίσης, η επίδραση του καπνίσματος σε όσους ακολουθούν αγωγή με βιολογικούς παράγοντες – μια επαναστατική θεραπεία της ψωρίασης μέτριας προς βαριάς μορφής.
Πέραν αυτών, όσοι καπνίζουν αναπτύσσουν ταχύτερα νόσους που συνυπάρχουν με την ψωρίαση. Οι ασθενείς αυτοί έχουν υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου, αυτοάνοσων παθήσεων, όπως η νόσος του Crohn, και καρδιοπαθειών.
Δεδομένου δε ότι όσοι πάσχουν από ψωρίαση κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό επεισόδιο, γίνεται αντιληπτό πόσο εκτοξεύεται ο κίνδυνος αυτός στους καπνίζοντες ασθενείς.
«Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, αυτοάνοση φλεγμονώδης νόσος με δερματικές και αρθρικές εκδηλώσεις, που οφείλεται σε γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι ανθυγιεινές επιλογές του τρόπου ζωής, όπως το κάπνισμα, αλλά και η κατανάλωση αλκοόλ και η έλλειψη άσκησης, αποτελούν παράγοντες κινδύνου.
Έχει αποδειχθεί ότι το κάπνισμα πυροδοτεί και την εμφάνιση ψωριασικής ονυχίας, μιας πάθησης που προκαλεί ριζικές αλλαγές στην μήτρα και την κοίτη του νυχιού που γίνονται αντιληπτές με την εμφάνιση βαθουλωμάτων στο νύχι, αλλαγών στο χρώμα του, αποκόλλησης από την κοίτη, υπερκεράτωσης, παρωνυχίας και αιμορραγιών. Πλήττει κατά μέσο όρο το ήμισυ των ασθενών με κλασική ψωρίαση, επηρεάζοντας την καθημερινότητά τους, μερικές φορές μάλιστα πολύ δυσάρεστα αφού μπορεί να προκαλέσει μέχρι και την απώλειά τους», επισημαίνει ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
Η νόσος χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδεις, κόκκινες, ανάγλυφες περιοχές στο δέρμα που συχνά εξελίσσονται σε ασημένια λέπια, συνηθέστερα στο τριχωτό της κεφαλής, τους αγκώνες, τα γόνατα και το κάτω μέρος της πλάτης, αλλά μπορούν να αναπτυχθούν οπουδήποτε στο σώμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζουν μόνο μικρά μπαλώματα, τα οποία ενίοτε προκαλούν φαγούρα και πόνο.
Η έναρξή της δεν έχει συγκεκριμένη ηλικία, αν και στην πλειονότητα των ασθενών γίνεται πριν από τα 35. Σε άλλους τα συμπτώματα είναι πιο ήπια και σε άλλους σοβαρότερα.
Η ψωρίαση μπορεί να επηρεάσει και τις αρθρώσεις (ψωριασική αρθρίτιδα), προκαλώντας ευαισθησία, πόνο και οίδημα σε αυτές. Πρόκειται για μια προοδευτική νόσο, με ολέθριες επιπτώσεις στην υγεία των αρθρώσεων, η οποία όμως εμφανίζεται πολύ αργότερα από την ψωρίαση στο δέρμα.
Έχοντας υπόψη ότι το κάπνισμα είναι μια καταστροφική συνήθεια που επιβαρύνει κάθε όργανο και που επιδεινώνει σχεδόν κάθε πάθηση, επιστήμονες από όλον τον κόσμο επιχειρούν τα τελευταία χρόνια να ανακαλύψουν ποια είναι η σχέση του με την ψωρίαση. Η έρευνα συνεχίζεται και όσες έχουν δημοσιευτεί δεν αποτελούν έκπληξη, αφού ενοχοποιούν το κάπνισμα ως παράγοντα κινδύνου εμφάνισης και επιδείνωσής τους.
Τόσο οι νυν και όσο και οι πρώην καπνιστές διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ψωρίασης από ό,τι οι μη καπνιστές. Όσοι δεν καπνίζουν περιστασιακά αλλά τακτικά είναι δυσκολότερο να παρατηρήσουν ύφεση των συμπτωμάτων τους 6 μήνες μετά τη θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες από ό,τι η μη καπνιστές, σύμφωνα με τα ευρήματα μια μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Journal of International Medical Research.
Όσον αφορά στην ψωριασική ονυχία, η επίδραση του καπνίσματος δεν φαίνεται να διαφέρει, αφού το ποσοστό των ασθενών που την εμφανίζουν είναι πολύ υψηλότερο μεταξύ των καπνιστών. Αυτό έδειξε και μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Dermatologic Therapy.
«Οριστική θεραπεία της ψωρίασης δεν υπάρχει, παρά μόνο τρόποι ανακούφισης των συμπτωμάτων. Για τις ηπιότερες μορφές, υπάρχουν τοπικές αγωγές με στεροειδείς κρέμες. Παράλληλα δίδονται ισχυρές συστάσεις για τακτική και επαρκή ενυδάτωση του δέρματος, εφαρμογή κρεμών με βιταμίνη Α ή ρετινοειδή ή με βιταμίνη D3. Υπάρχουν και φαρμακευτικές λοσιόν ή σαμπουάν.
Όταν αυτά δεν επαρκούν, χορηγείται συστηματική θεραπεία, δηλαδή από του στόματος φάρμακα ή υπό ενέσιμη μορφή, τα οποία σταματούν την ταχεία ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος. Τελευταία στη φαρέτρα μας έχουν προστεθεί και οι βιολογικοί παράγοντες, οι οποίοι εμποδίζουν τη δράση των Τ-λεμφοκυττάρων, που δημιουργούν τη φλεγμονή της ψωρίασης.
Επίσης, η φωτοθεραπεία έχει κερδίσει έδαφος, καθώς καθαρίζει το δέρμα γρηγορότερα από άλλες θεραπείες, αρκεί να εφαρμόζεται με συνέπεια. Για την αντιμετώπιση της χρόνιας, εντοπισμένης ψωρίασης, ιδιαίτερα του τριχωτού της κεφαλής, επιλέγεται συχνότερα η θεραπεία με excimer laser», σημειώνει ο δρ Χρήστος Στάμου.
Έχοντας υπόψη δε την ψυχολογική επιβάρυνση των ασθενών συμβουλεύει την αποφυγή κάθε τροποποιήσιμου παράγοντα που θα γίνει αιτία εμφάνισης ή επιδείνωσης της νόσου. Συστήνει την αποφυγή έναρξης του καπνίσματος σε όσους έχουν ιστορικό ψωρίασης και διακοπή του σε εκείνους που επιθυμούν να έχουν καθαρότερο δέρμα τον περισσότερο χρόνο.
by 