Η χρήση προϊόντων καπνού είναι επιβλαβής για την υγεία κάθε οργάνου του σώματος. Έχει αρνητικές επιδράσεις και στο δέρμα, επισπεύδοντας τη γήρανσή του, αλλά και στο τριχωτό της κεφαλής, όπως αποκαλύφθηκε από μια ανασκόπηση μελετών που πραγματοποιήθηκε στην Αυστραλία. Οι ερευνητές απέδωσαν την αραίωση και απώλεια των τριχών του κεφαλιού των συμμετεχόντων σε αυτήν ακριβώς τη συνήθεια.
«Η υπερβολική πτώση των τριχών του κεφαλιού είναι ένα συχνό, προσωρινό ή μόνιμο πρόβλημα, που αφορά τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Μπορεί να έχει κληρονομικό υπόβαθρο, να οφείλεται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως οι ρύποι, σε φάρμακα (π.χ. κατά του καρκίνου) και ασθένειες, όπως η σιδηροπενική αναιμία, αλλά και σε τραυματισμούς και εγκαύματα. Στις αιτίες περιλαμβάνεται επίσης η κακή διατροφή, οι παροδικές ή μόνιμες ορμονικές διαταραχές, το άγχος και κάποιες δερματικές παθήσεις, όπως η ψωρίαση», διευκρινίζει ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
«Η πιο συχνή μορφή της είναι η ανδρογενής αλωπεκία. Αυτή προκαλείται σε ανθρώπους με γενετική προδιάθεση από ορμονικές μεταβολές. Τα σημεία από τα οποία χάνονται περισσότερες τρίχες διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και μεταξύ των φύλων. Στους άνδρες συνηθέστερα η αραίωση παρατηρείται στη μετωπική και κροταφική περιοχή, ενώ στις γυναίκες στο κέντρο της κεφαλής.
Αν και η αραίωση ή απώλεια μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και σε άτομα νεαρής ηλικίας, οι ηλικιωμένοι είναι η πιο πολυπληθής ηλικιακή ομάδα πασχόντων, αφού με τριχόπτωση αποτελεί μέρος της γήρανσης.
Πρόσφατα, αυστραλοί ερευνητές εξέτασαν στοιχεία 1400 ανδρών ηλικίας 40-69 ετών, με σκοπό να μάθουν το ποσοστό εκείνων με ανδρογενή αλωπεκία. Βρήκαν ότι ο αριθμός των πασχόντων αυξάνεται όσο μεγαλώνουν. Τα αποτελέσματα της ανασκόπησης έδειξαν ότι το 31% των ανδρών ηλικίας 40-55 ετών ζει με το πρόβλημα. Αυτό το ποσοστό αυξάνεται στο 53% όταν φτάνουν στην ηλικία των 65 και μέχρι τα 69.
Εκτός από τον επιπολασμό της τριχόπτωσης, επιβεβαιώθηκε και από αυτήν την ανασκόπηση μελετών ότι τις πιθανότητες εμφάνισης ανδρογενούς αλωπεκίας αυξάνουν η κληρονομικότητα και οι ορμονικές διαταραχές.
Οι ερευνητές όμως επαλήθευσαν ότι υπάρχει και άλλος ένας παράγοντας κινδύνου: το κάπνισμα. Σύμφωνα με τη δημοσίευσή τους στο Journal of Cosmetic Dermatology, ύστερα από αναλύσεις κατάλαβαν ότι τόσο οι νυν καπνιστές όσο και εκείνοι που είχαν διακόψει τη συνήθεια αντιμετώπιζαν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ανδρογενούς αλωπεκίας αλλά και επιδείνωσής της, συγκριτικά με τους άνδρες που δεν κάπνιζαν ούτε στο παρελθόν ούτε μέχρι τη διεξαγωγή των μελετών. Συγκεκριμένα οι νυν και πρώην καπνιστές είχαν 1,8 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ανδρογενή αλωπεκία, συγκριτικά με τους μη καπνίζοντες.
Εκείνοι που ξεπερνούσαν τα 10 τσιγάρα το 24ωρο αντιμετώπιζαν διπλάσιο κίνδυνο από όσους περιορίζονταν σε αυτόν τον αριθμό τσιγάρων. Είχαν δε και περισσότερες πιθανότητες να αυξηθεί ο αριθμός των τριχών που χάνουν.
Τώρα απομένει να ανακαλυφθούν οι μηχανισμοί που διέπουν αυτήν τη σχέση. Οι πιθανότεροι, μέχρι σήμερα, είναι η πτώση των τριχών να οφείλεται στο οξειδωτικό στρες και την επακόλουθη παραγωγή ελευθέρων ριζών, μέσω δύο οδών: την πρόκληση βλάβης στο DNA και την επιτάχυνση της έναρξης της φάσης καταγένεσης, λόγω απόπτωσης του θύλακα γρηγορότερα από το φυσιολογικό.
Επιπλέον υπάρχει η πιθανότητα να οφείλεται στον περιορισμό της ροής του αίματος στα αγγεία που προκαλεί το κάπνισμα, η οποία επηρεάζει και την ποσότητα αίματος που φτάνει στα τριχοθυλάκια, αλλά και στις ορμονικές διαταραχές που συχνά προκύπτουν σε όσους καπνίζουν.
«Πρόκειται για έναν απολύτως ελεγχόμενο παράγοντα κινδύνου που θα μπορούσε να αποτρέψει την εμφάνιση όχι μόνο της ανδρογενούς αλωπεκίας σε πολλά εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά και τις ψυχολογικές επιπτώσεις που προκαλεί. Γιατί η απώλεια των τριχών δεν επηρεάζει τίποτε άλλο παρά μόνο τα συναισθήματα των πασχόντων και την κοινωνική ζωή τους, αφού η πλούσια κόμη αποτελεί ελκυστικό χαρακτηριστικό και των δύο φύλων.
Όσοι επιθυμούν να αποφύγουν την τριχόπτωση θα πρέπει να μην ξεκινήσουν ή να διακόψουν το κάπνισμα. Για εκείνους που δεν μπορούν να το καταφέρουν και εμφανίσουν τελικά την πάθηση, αλλά και για εκείνους που η τριχόπτωσή τους έχει άλλα αίτια υπάρχουν τοπικές και συστηματικές θεραπείες που καθυστερούν την εξέλιξη, περιορίζοντας τον αριθμό των τριχών που χάνονται και προωθώντας την ανάπτυξη νέων.
Από τις μελέτες έχει αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα των φαρμακευτικών θεραπειών και η ικανοποίηση των πασχόντων από το αποτέλεσμα, αλλά και των θεραπειών με αυτόλογους αυξητικούς παράγοντες, που ενεργοποιούν τα βλαστοκύτταρα και ενισχύουν τα τριχοθυλάκια. Συνέπεια αυτής της ενίσχυσης είναι η ενδυνάμωση των τριχών, οι οποίες μπορούν πια να μεγαλώσουν και να αυξήσουν τη διάμετρό τους.
Είναι μια ανώδυνη και ασφαλής θεραπεία που μπορεί να εφαρμοστεί και προληπτικά αλλά και σε μεταμοσχευμένα τριχοθυλάκια και να βοηθήσει άνδρες και γυναίκες να νοιώθουν ομορφότεροι», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.
by 