Μια μελέτη αποκάλυψε ότι τα παιδιά που διαγιγνώσκονται με ατοπική δερματίτιδα είναι πολύ πιθανόν να πάσχουν και από αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής. Γι’ αυτό συστήνεται να εξετάζονται ενδελεχώς, προκειμένου να εντοπίζεται εγκαίρως η συνύπαρξή τους και να απαλλάσσονται τα παιδιά από τα ενοχλητικά συμπτώματα γρηγορότερα.
Ερευνητές μιας παλαιότερης μελέτης που ασχολήθηκε με την παρουσία και των δύο παθήσεων στο παιδικό δέρμα παρότρυναν τους ειδικούς να πραγματοποιούν, σε όλους τους μικρούς ασθενείς που υπάρχουν ενδείξεις, patch tests για τον εντοπισμό της ουσίας που προκαλεί την αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής. Η εξέταση αυτή γίνεται με την τοποθέτηση στο δέρμα ειδικών αυτοκόλλητων που περιέχουν ή εμποτίζονται με διάφορες ουσίες και την αφαίρεσή τους σε 48 ώρες ή περισσότερο.
Στη πρόσφατη μελέτη που βρέθηκε ότι μια μόνο εξέταση είναι πιθανόν να χαρακτηρίσει μετά από 72 ώρες θετικό σε κάποια ουσία το 95% των ασθενών.
«Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια πάθηση που εμφανίζεται σε άτομα κάθε ηλικίας και φύλου – συχνότερα όμως σε νεογέννητα και μικρά παιδιά. Τα συμπτώματα διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Αρχικά παρουσιάζονται κνησμός, σε κάποιο σημείο του κορμού ή του προσώπου, και ερύθημα στην επιδερμίδα που προοδευτικά χάνει την υγρασία και τη λεία υφή της. Μπορεί να εμφανιστούν, επίσης, βλατίδες με φυσαλίδες που περιέχουν υγρό. Όταν αυτές σκάσουν από το ξύσιμο, σχηματίζεται κρούστα, ενώ υπάρχει και ο κίνδυνος μόλυνσης.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια χρόνια πάθηση, ασαφούς αιτιολογίας, που υπόκεινται σε εξάρσεις και υφέσεις. Ρόλο στην εμφάνισή της παίζουν γενετικοί, περιβαλλοντικοί και ανοσολογικοί παράγοντες», εξηγεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
«Ίδια περίπου συμπτώματα παρουσιάζονται σε κάποια ευαίσθητα δέρματα όταν μια μη ανεκτή από αυτά ουσία (αλλεργιογόνο) έρχεται σε άμεση επαφή με την επιδερμίδα. Η διαφορά είναι ότι αυτά προκαλούνται μόνο στο συγκεκριμένο σημείο και όχι οπουδήποτε στο σώμα. Τέτοιες ουσίες βρίσκονται σε χιλιάδες προϊόντα καθημερινής χρήσης, όπως faux bijoux, γούνες, απορρυπαντικά, εντομοκτόνα, φάρμακα τοπικής χρήσης, αλλά και καλλυντικά. Είναι δε πιθανόν να περιέχονται σε προϊόντα που χρησιμοποιούνται για την καταπράϋνση των συμπτωμάτων της ατοπικής δερματίτιδας. Όταν κάποια από αυτές προκαλέσει αλλεργία σε ατοπικό δέρμα, τότε τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα. Σπάνια, όμως, οι ασθενείς αντιλαμβάνονται ότι κάτι άλλο επιδεινώνει περαιτέρω τα συμπτώματά τους και το αποδίδουν σε έξαρση της πάθησής τους.
Εάν απευθυνθούν στον δερματολόγο τους, ενδεχομένως να διαπιστωθεί ότι η χειροτέρευσή τους οφείλεται σε αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής και μετά την απομάκρυνση του αλλεργιογόνου και λήψης της κατάλληλης θεραπείας, να υποχωρήσουν σημαντικά τα συμπτώματα και των δύο δερματοπαθειών.
Στη στενή αυτή σχέση ενέκυψαν αμερικανοί επιστήμονες, οι οποίοι θέλησαν να μάθουν το ποσοστό των ασθενών που παρουσιάσουν και τις δύο δερματοπάθειες. Στη μελέτη τους περιέλαβαν 615 παιδιά με ατοπική δερματίτιδα και 297 χωρίς αυτήν. Τα παιδιά είχαν υποβληθεί σε επιδερμιδικές δοκιμασίες, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν κάποια ουσία τους προκαλούσε αλλεργία. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι ήταν όσα είχαν ατοπική δερματίτιδα ήταν πιο επιρρεπή να εμφανίσουν αλλεργία σε κάποιες ουσίες. Τα πιο ισχυρά αλλεργιογόνα βρέθηκε ότι ήταν το carba mix, η βακιτρακίνη και η κοκαμιδοπροπυλική βεταΐνη.
Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι όσα έπασχαν από ατοπική δερματίτιδα είχαν αναζητήσει συμβουλή από μεγαλύτερο αριθμό γιατρών, υπέφεραν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και από αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής και παρουσίαζαν συμπτώματα σε μεγαλύτερη έκταση.
«Όταν τα συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας είναι έντονα, ιδίως για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα πρέπει να προβληματίζει τους ασθενείς ή τους φροντιστές τους όταν πρόκειται για παιδιά, αφού είναι ισχυρή ένδειξη συνύπαρξης και αλλεργικής δερματίτιδας εξ επαφής.
Οι αυξημένες πιθανότητες για εμφάνιση δερματικής αλλεργίας από επαφή με κάποια φυσική ή χημική ουσία οφείλονται στο διαταραγμένο δερματικό φραγμό, δηλαδή στη διακοπή της συνέχειας της κεράτινης στιβάδας της επιδερμίδας, καθώς και στην υπερβολική δράση της άμυνας του οργανισμού.
Δυστυχώς, η κλινική εξέταση από μόνη της δεν αρκεί, ειδικά όταν εμφανίζεται επί εδάφους ατοπικού δέρματος. Τα patch tests που πραγματοποιούνται για τον εντοπισμό του αλλεργιογόνου είναι απλά και ανώδυνα. Η εύρεσή του επιτρέπει την αποφυγή του και με αυτόν τον τρόπο τα συμπτώματα της αλλεργικής δερματίτιδας εξ επαφής παύουν να υπάρχουν και να ταλαιπωρούν τον ασθενή. Αμέσως μετά μπορούν να ελεγχθούν και εκείνα της ατοπικής δερματίτιδας.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με ενυδατικές κρέμες που στοχεύουν στην διατήρηση του δερματικού φραγμού, με τοπικά ή συστηματικά κορτικοστεροειδή, που βοηθούν στη μείωση του οιδήματος και της ερυθρότητας, με αντιισταμινικά που επιτυγχάνουν τη μείωση του κνησμού, με φαρμακευτικές θεραπείες, κρέμες ή δισκία που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και με φωτοθεραπεία. Έχει αποδειχθεί ότι η έκθεση σε φυσικό ηλιακό φως ή/και σε ελεγχόμενες ποσότητες τεχνητού φωτός δύναται να μειώσει τη φλεγμονή και τον κνησμό και να ανακουφίσει τους ασθενείς από αυτήν την εξουθενωτική νόσο που πλήττει σοβαρά την ποιότητα ζωής τους», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.
by 