Αμφιβολίες σχετικά με την ασφάλεια χρήσης λέιζερ σε εγκύους για την αντιμετώπιση νόσων αλλά και για αισθητικούς λόγους έχει, αδίκως, ένα ποσοστό γυναικών. Πιστεύουν ότι μπορεί να βλάψει τόσο τις ίδιες όσο και το έμβρυο, αλλά οι ειδικοί δεν έχουν την ίδια γνώμη, διότι η δέσμη φωτός που παράγουν τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση δερματικών παθήσεων διεισδύει μόνο λίγα χιλιοστά κάτω από την επιδερμίδα. Παρόλα αυτά κάποιοι παραμένουν επιφυλακτικοί μέχρι να διεξαχθούν περισσότερες μελέτες που να απαντούν σε κάθε απορία τους, τουλάχιστον όσον αφορά σε κάποιες από αυτές.
Για παράδειγμα συστήνουν την πραγματοποίηση της αποτρίχωσης στη περιοχή του μπικίνι και της κοιλιάς μετά τη γέννηση του παιδιού, όπως και την αφαίρεση τατουάζ, αφού το μελάνι εισέρχεται στο αίμα μετά τη διάσπασή του και μπορεί να φτάσει στο έμβρυο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν αποδείξεις ότι μπορεί να το βλάψει.
«Όταν τα προβλήματα που θέλουν να αποκαταστήσουν οι έγκυες γυναίκες είναι αισθητικής φύσεως είναι προτιμότερο να τα αναβάλουν για μετά τον τοκετό, καθώς κάποια από αυτά παύουν να υφίσταται όταν οι ορμόνες του οργανισμού ισορροπήσουν. Υπάρχουν, όμως, κάποια που επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν αμέσως. Η λήψη της απόφασης για το εάν η θεραπεία θα γίνει πριν ή αφού φέρει στον κόσμο το παιδί εξαρτάται από την ανάλυση κόστους-οφέλους, δεδομένης της περιορισμένης βιβλιογραφίας, εν αντιθέσει με την πλούσια έρευνα που έχει διεξαχθεί για τη λήψη φαρμάκων στην εγκυμοσύνη», σημειώνει ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
Ωστόσο, τα λέιζερ συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο ασφαλών τρόπων θεραπείας σε εγκύους, όταν αυτή δεν μπορεί να αναβληθεί για μετά τον τοκετό. Σύμφωνα με μια ανασκόπηση 24 μελετών, άλλες μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο είναι η κρυοθεραπεία, η ηλεκτροκαυτηρίαση και οι ραδιοσυχνότητες.
Ως επείγουσα στις εγκύους κρίνεται η θεραπεία των οξυτενών κονδυλωμάτων, των βλαβών δηλαδή που προκαλούνται στα γεννητικά όργανα από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Τα ασφαλέστερα λέιζερ κατά την εγκυμοσύνη είναι εκείνα που χρησιμοποιούν CO2 τα οποία διεισδύουν ελάχιστα στο δέρμα. Έτσι οι ασθενείς σπανίως παρουσιάζουν ανεπιθύμητες ενέργειες και δεν υπάρχουν αναφορές για αρνητικές επιπτώσεις στο έμβρυο.
Άλλος ένας λόγος που χρησιμοποιείται σε εγκύους είναι γιατί μπορεί να καταστρέψει τη βλάβη χωρίς να προκληθεί αιμορραγία λόγω των πηκτικών ιδιοκτήτων του. Συστήνεται όμως κατά τη θεραπεία να φορούν μάσκα, ώστε να αποφευχθεί η έκθεση σε σωματίδια που εκλύονται στον αέρα από την εξάχνωση που πιθανόν να μπορούν να προκαλέσουν μεταλλάξεις στον γενετικό κώδικα του οργανισμού.
Η συγκεκριμένη μελέτη ανέδειξε ως ασφαλή και τα λέιζερ Er:YAG, Nd:YAG και PDL. Το πρώτο για την περιορισμένη διείσδυσή του. Τα άλλα δύο έχουν χρησιμοποιηθεί, σύμφωνα με την ανασκόπηση, επιτυχώς για την αντιμετώπιση κονδυλωμάτων σε εγκύους χωρίς να αναφερθούν ανεπιθύμητες ενέργειες ούτε στις ίδιες ούτε στα έμβρυα. Μόνο με το PDL σε κάποιες γυναίκες προέκυψε ερυθρότητα ή ήπιος πόνος.
Παρόμοια είναι τα ευρήματα μιας άλλης μελέτης που εξέτασε εάν θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται θεραπείες με λέιζερ σε εγκύους που όμως δεν είναι επείγουσες, ή είναι αισθητικές.
Τα ευρήματά της, που δημοσιεύθηκαν στο Dermatologic Surgery, υποστηρίζουν ότι είναι ασφαλής η χρήση τους και σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι ερευνητές εξέτασαν 22 δημοσιεύσεις που αφορούσαν σε 380 έγκυες γυναίκες, οι οποίες είχαν υποβληθεί σε συνεδρίες λέιζερ κατά τη διάρκεια όλων των τριμήνων. Δεν βρήκαν περιστατικά όπου προκλήθηκαν, είτε η μητέρα είτε το έμβρυο, βλάβες ή θάνατος, παρά μόνο ένα περιστατικό πρόωρης ρήξης μεμβρανών που δεν είναι σίγουρο από τι προκλήθηκε. Συμπέραναν ότι η χρήση λέιζερ διαφόρων ορατών, εγγύς υπέρυθρων και υπέρυθρων μηκών κύματος δεν ενέχει ουσιαστικό κίνδυνο.
«Τα οξυτενή κονδυλώματα, αλλά και οι ελιές, όχι μόνο είναι ασφαλές να αφαιρούνται κατά τη διάρκεια της κύησης με λέιζερ αλλά υπάρχει και ισχυρή σύσταση στις εγκύους να προβαίνουν στη θεραπεία τους, προκειμένου να προληφθούν περιστατικά ενδομήτριας νοσηρότητας και να αποφευχθεί η μετάδοση του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων στο έμβρυο.
Επιτυχώς και με ασφάλεια μπορούν να αντιμετωπίσουν και άλλες νόσους, όπως η ακμή, αφού δρουν κατά των βακτηρίων που την προκαλεί.
Τα δεδομένα που έχουμε μέχρι σήμερα επιτρέπουν, λοιπόν, τη χρήση των λέιζερ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και για ήσσονος σημασίας παθήσεις εξ αρχής, χωρίς να απαιτείται, δηλαδή, να προηγηθεί ανεπιτυχής εφαρμογή άλλων μεθόδων θεραπείας», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.