Οι υψηλές θερμοκρασίες και οι δραστηριότητες μέσα ή κοντά στο νερό αυξάνουν τον κίνδυνο μολύνσεων του δέρματος των ποδιών και των νυχιών από μύκητες τώρα το καλοκαίρι. Ο λόγος είναι ότι αυτοί οι μικροοργανισμοί ζουν και πολλαπλασιάζονται σε μέρη που βρισκόμαστε κι εμείς συχνά αυτήν την εποχή του χρόνου – σε παραλίες και σε πισίνες.
Παρότι μεγαλύτερο κίνδυνο να μολυνθούν αντιμετωπίζουν όσοι έχουν παθήσεις που διαταράσσουν τον δερματικό φραγμό, όπως έκζεμα ή ψωρίαση, καθένας από εμάς μπορεί να επιστρέψει από τις διακοπές του κουβαλώντας ανεπιθύμητους επισκέπτες που επιζητούν μόνιμη κατοικία, εάν δεν λάβει εξ αρχής τα κατάλληλα μέτρα.
«Επτά στους δέκα ανθρώπους θα μολυνθεί από μύκητες και θα αναπτύξει λοίμωξη ανάμεσα στα δάκτυλα ή/και στα νύχια των ποδιών κάποια στιγμή στη ζωή τους. Τα περισσότερα νέα περιστατικά αλλά και οι υποτροπές σημειώνονται τους θερμούς μήνες του χρόνου, εξαιτίας των κλιματικών συνθηκών που επικρατούν και των δραστηριοτήτων των ανθρώπων σε υγρά περιβάλλοντα. Για τη θεραπεία απαιτείται υπομονή και επιμονή, καθώς για να απαλλαγεί κάποιος οριστικά πρέπει να ακολουθεί απαρεγκλίτως την αγωγή που του δίδεται. Όσο πιο γρήγορα την ξεκινήσει τόσο συντομότερος θα είναι ο χρόνος θεραπείας», επισημαίνει ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
Τα δερματόφυτα, ο Candida και τα Gram-αρνητικά βακτήρια ενοχοποιούνται για την πιο συχνή λοίμωξη του δέρματος των δακτύλων, η οποία είναι γνωστή ως το πόδι του αθλητή. Τα συμπτώματα που προκαλεί είναι αρχικά ερυθρότητα και κατόπιν ξεφλούδισμα και δυσοσμία. Ο κνησμός είναι επίσης συχνή ένδειξη της λοίμωξης.
Μόλις ο νεοαποκτηθείς μύκητας βρει τις κατάλληλες συνθήκες, δηλαδή ζέστη και υγρασία που δημιουργούνται από τα ακατάλληλα υποδήματα (δηλαδή τα κατασκευασμένα από υλικά που δεν αναπνέουν και ευνοούν την εφίδρωση), πολλαπλασιάζεται και εξαπλώνεται.
Στα νύχια η προσβολή από δερματόφυτα και άλλους μύκητες είναι σπανιότερη. Η λοίμωξη γίνεται αντιληπτή εύκολα, καθώς προκαλεί εμφανείς παραμορφώσεις σε αυτά. Τα νύχια γίνονται πιο χοντρά, τρίβονται ή δημιουργούνται πιο λευκά ή σκουρότερα σημεία.
Βέβαια, η μετάδοση των μυκήτων γίνεται και υπό άλλες συνθήκες. Αυξημένος κίνδυνος υπάρχει όταν χρησιμοποιούνται παπούτσια ατόμου που έχει μύκητες στα πόδια, όταν γίνεται κοινή χρήση εργαλείων περιποίησης νυχιών ή πετσετών και κλινοσκεπασμάτων. Οι πιθανότητες λοίμωξης είναι περισσότερες όταν η άμυνα του οργανισμού δεν είναι τόσο ισχυρή, όπως συμβαίνει στα ανοσοκατεσταλμένα άτομα, τους διαβητικούς και τους ηλικιωμένους.
Πώς μπορούμε να αποφύγουμε μια μόλυνση;
- Διατηρώντας το δέρμα των ποδιών καθαρό. Το καθημερινό, προσεκτικό πλύσιμο με νερό και σαπούνι ανάμεσα στα δάχτυλα απομακρύνει μολυσματικούς παράγοντες, αρκεί να απομακρύνεται και η υγρασία με σχολαστικό σκούπισμα.
- Φορώντας διαφορετικό ζευγάρι παπούτσια από την προηγούμενη μέρα, προκειμένου να δίδεται αρκετός χρόνος για να στεγνώσει. Σε περιπτώσεις που η εναλλαγή αυτή δεν είναι εφικτή, όπως για παράδειγμα στις διακοπές, αφήνετε τα υποδήματά σας στον ήλιο ή σε σημείο με αέρα.
- Προτιμώντας παπούτσια από φυσικά υλικά που κρατούν το πόδι στεγνό, σε σχέδια, σχήματα και κατασκευή που επιτρέπουν την κυκλοφορία του αέρα.
- Επιλέγοντας βαμβακερές κάλτσες και αλλάζοντάς τες καθημερινά.
- Πλένοντας ξεχωριστά τα ρούχα σας και αποφεύγοντας τα κοινόχρηστα πλυντήρια
- Χρησιμοποιώντας μόνο τα δικά σας κλινοσκεπάσματα
- Χρησιμοποιώντας μόνο ατομικά εργαλεία πεντικιούρ
- Φορώντας πάντα παπούτσια ή σαγιονάρες
- Διατηρώντας σε καλή κατάσταση το δέρμα, χωρίς εκδορές και αμυχές
- Χρησιμοποιώντας προϊόντα κατά της εφίδρωσης των ποδιών
- Ενισχύοντας την άμυνα του οργανισμού
«Προκειμένου να περιοριστεί ο χρόνος θεραπείας, η έναρξή της δεν πρέπει να καθυστερεί καθόλου. Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση από δερματολόγο, τη λήψη υλικού από τα μεσοδακτύλια διαστήματα ή τα νύχια και εξέταση από μικροβιολογικό εργαστήριο για την ταυτοποίηση του μύκητα.
Αναλόγως του αποτελέσματος, συστήνεται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, η οποία μπορεί να είναι τοπική, όταν η έκταση της λοίμωξης είναι περιορισμένη ή συστηματική για εκτεταμένες ή επίμονες λοιμώξεις, καθώς και συνδυασμός αυτών.
Οι ασθενείς πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι θα χρειαστεί να αφιερώσουν χρόνο, καθώς η καταπολέμηση των μυκήτων είναι δύσκολη όταν χρησιμοποιούνται μόνο τοπικά φάρμακα – ιδίως όταν έχουν προσβληθεί νύχια, διότι είναι δύσκολο να εισχωρήσουν τα φάρμακα σε αυτά.
Για την αποφυγή αυτής της ταλαιπωρίας, που ορισμένες φορές ξεπερνά το έτος (καθώς το νύχι μεγαλώνει αργά), οι ασθενείς επιλέγουν τη θεραπεία με λέιζερ για τη καταστροφή των μυκήτων. Η συγκεκριμένη θεραπεία είναι σύντομη, ασφαλής και ανώδυνη και το κυριότερο δεν επιβαρύνεται ο οργανισμός με φάρμακα, τα οποία έχουν πολλές φορές παρενέργειες», καταλήγει ο δρ Στάμου.