Οι ασθενείς με ροδόχρου ακμή, ειδικά οι γυναίκες και τα άτομα άνω των 50 ετών, έχουν αυξημένο κίνδυνο νέας εμφάνισης ημικρανίας, όπως δείχνουν νέες μελέτες.
«Μια ετερογενής κατάσταση, όπως η ροδόχρους νόσος μπορεί σε ορισμένους ασθενείς να είναι ένα σύμπτωμα μιας εσωτερικής νόσου ή, στην περίπτωση αυτή, μια δερματική εκδήλωση της ημικρανίας», δήλωσε ο Δρ Egeberg του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, στη Δανία, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα, στο Reuters Health .
Μια σχέση μεταξύ ημικρανίας και ροδόχρου ακμής είχε προταθεί για πρώτη φορά πρίν απο πάνω από 30 χρόνια.
«Ωστόσο, πολύ λίγη έρευνα έχει πράγματι εκτελεστεί σε αυτόν τον τομέα, και ο επιπολασμός ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των μελετών», είπε ο Δρ Egeberg.
Οι ερευνητές εξέτασαν την επικράτηση και τον κίνδυνο νέας εμφάνισης ημικρανίας σε ένα πανεθνικό σύνολο των σχεδόν 4,4 εκατομμύρια Δανών ενηλίκων. Ο βασικός επιπολασμός της ημικρανίας ήταν 7,3% για εκείνους που δεν έχουν ροδόχρου ακμή και 12,1% στους ασθενείς άνω των 49 με συνοδό ροδόχρου ακμή – 16% για τις γυναίκες και 4% για τους άνδρες. ασθενείς με ροδόχρου ακμή, καθώς και μια προσαρμοσμένη αναλογία κινδύνου για νέα διάγνωση ημικρανίας 1,31 (p <0,001).
Η πιθανότητα για νεα εμφάνιση ημικρανίας ήταν 69% (p <0,001) υψηλότερη για τους ασθενείς με οφθαλμική ροδόχρου νόσο σε σύγκριση με τον πληθυσμό αναφοράς, αλλά οι ασθενείς με φυματιώδη ροδόχρου ακμή δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο.Οι ασθενείς με ροδόχρου ακμή 50 ετών και άνω κατά την έναρξη ήταν στο υψηλότερο ποσοστό πρωτοεμφανιζόμενης ημικρανίας (AHR, 1,38 p <0,001).
Παρόλο που ο κίνδυνος για περιστατικά ημικρανίας ήταν σημαντικά αυξημένος για τις γυναίκες με ροδόχρου ακμή, δεν ήταν σημαντικά αυξημένος για άνδρες ασθενείς με ροδόχρου.
«Η βάση για τη συνύπαρξη της ημικρανίας και της ροδόχρου ακμής είναι άγνωστη. Ωστόσο, κάποια αγγειακή ανωμαλία είναι κεντρικής σημασίας για την αιτιοπαθογένεια των δύο αυτών διαταραχών», γράφουν ο Δρ Egeberg και οι συνεργάτες του. Σημειώνουν επίσης ότι δεν υπάρχει επικάλυψη μεταξύ προκλητικών αιτιών για την ημικρανία και ροδόχρου ακμή.
«Ίσως το πιο αξιοσημείωτο ήταν η παρατήρηση ότι ο κίνδυνος νέας εμφάνισης ημικρανίας ήταν υψηλότερος στους ασθενείς άνω των 50 ετών», είπε ο Δρ Egeberg. «Αυτό ήταν έκπληξη, δεδομένου ότι οι νέες περιπτώσεις ημικρανίας σε ηλικιωμένα άτομα συχνά θεωρoύνται ‘κόκκινη σημαία’, γιατί μπορεί να υποδηλώνουν την παρουσία άλλων παραγόντων, όπως η κροταφική αρτηρίτιδα ή οι όγκοι του εγκεφάλου.”
Σε ορισμένες περιπτώσεις με ασθενείς που έλαβαν σουματριπτάνη (παράγοντας για ύφεση ημικρανικής προσβολής) είχαμε καλά αποτελέσματα και στην συνυπάρχουσα ροδόχρου. Αυτό είναι ένα νέο πεδίο μελετών και έρευνας για το μέλλον .
Το επόμενο βήμα στην έρευνα, σύμφωνα με τον Δρ Egeberg, θα ήταν να εκτελέσει μια συστηματική μελέτη, όπως μία τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή, για να διερευνήσει την επίδραση της θεραπείας για ημικρανία σε συνυπάρχουσα ροδόχρου.