Δυσάρεστα είναι τα συναισθήματα που κατακλύζουν τους ανθρώπους που πάσχουν από ονυχομηκυτίαση όταν έρχεται η άνοιξη και το καλοκαίρι. Η άσχημη όψη των νυχιών τους και ορισμένες φορές η δυσωδία που αναδύουν τους φέρνει σε δύσκολη θέση. Για να αποφύγουν τις ερωτήσεις, τα σχόλια (κρυφά ή φανερά) ή ακόμα και μορφασμούς αποστροφή των άλλων λόγω της άσχημης οσμής, επιλέγουν να μην φορούν ανοιχτά παπούτσια ή να χώνουν τα πόδια στην άμμο…
Η ύπαρξη μυκήτων δεν σημαίνει βέβαια ότι οι ασθενείς έχουν αδιαφορήσει για τη θεραπεία τους. Μεγάλο ποσοστό καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες να απαλλαγεί από αυτούς, αλλά δεν τα καταφέρνει. Άλλοτε πάλι, έχοντας εφαρμόσει όλες τις οδηγίες του γιατρού τους, αποκτούν και πάλι όμορφα και υγιή νύχια, αλλά υποτροπιάζουν.
«Κάποια στιγμή στη ζωή τους το 33% των ανθρώπων θα κολλήσουν μύκητες στα νύχια και θα υποχρεωθούν να ακολουθήσουν αγωγή για τη θεραπεία τους. Πρόκειται για μια πολύ συχνή λοίμωξη που αντιπροσωπεύει το ήμισυ των παθήσεων που εμφανίζονται σε αυτά. Παρότι προσβάλει συχνότερα τα νύχια των ποδιών, αυτοί οι μικροοργανισμοί δεν έχουν προτιμήσεις και είναι εξίσου πιθανό να εισχωρήσουν και στα νύχια των χεριών.
Μόλις βρουν είσοδο, οι μύκητες αρχίζουν να αλλάζουν τη μορφή και το χρώμα των προσβεβλημένων νυχιών, τα οποία χάνουν την ομαλότητά τους, το πάχος τους αυξάνεται και το χρώμα τους γίνεται κίτρινο, λευκό, ή καφέ (ολόκληρο ή τμήμα τους). Άλλοι μύκητες δημιουργούν μια γραμμή κατά μήκος του νυχιού και άλλοι ονυχόλυση, δηλαδή αποκόλληση του νυχιού από την κοίτη του», μας εξηγεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.
Παρότι είναι εμφανής η προσβολή του νυχιού και η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση, για την ταυτοποίηση του μύκητα χρειάζεται η διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων προκειμένου να χορηγηθούν τα φάρμακα που μπορούν να πολεμήσουν αποτελεσματικά τον μύκητα που έχει προσβάλει το νύχι.
Η θεραπεία, όμως δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ακόμα κι αν δοθεί το σωστό φάρμακο στον ασθενή, η αγωγή είναι μακρόχρονη, διότι το νύχι αναπτύσσεται μόνο μερικά χιλιοστά το μήνα.
Όταν η μυκητιασική λοίμωξη είναι χαμηλής έως μέτριας σοβαρότητας είναι προτιμότερη η εφαρμογή τοπικών φαρμάκων, ενώ σε περιστατικά οι μύκητες έχουν προκαλέσει σοβαρή βλάβη, δίδονται από του στόματος φαρμακευτικές αγωγές, κατόπιν αξιολόγησης του οφέλους και των κινδύνων που μπορεί να ενέχουν για ορισμένους ασθενείς (ηπατοτοξικότητα). Κάποιες φορές απαιτείται, ταυτόχρονα με τα χάπια, χειρουργικός ή χημικός καθαρισμός ή ακόμα και η αφαίρεση των προσβεβλημένων νυχιών.
Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται αφοσίωση και επίμονες προσπάθειες μέχρι τα νύχια να “καθαρίσουν” από τους μικροοργανισμούς και να βρουν και πάλι το φυσιολογικό χρώμα, μορφή και υφή τους.
Σε ορισμένους ασθενείς οι μύκητες επιστρέφουν ξανά και ξανά και ένας νέος κύκλος θεραπειών πρέπει να ξεκινήσει, με τους ασθενείς να ελπίζουν ότι αυτός θα είναι ο τελευταίος.
«Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει επειδή οι ασθενείς σταματούν να παίρνουν τα φάρμακά τους, νομίζοντας ότι έχουν θεραπευτεί. Όμως, παρά την υγιή εμφάνιση του νυχιού, οι μύκητες κρύβονται κάτω από το νύχι. Χωρίς φάρμακα αρχίζουν και πληθαίνουν και πάλι και σταδιακά τα συμπτώματα επιστρέφουν. Άλλοτε πάλι οι ασθενείς κουράζονται από την πολύμηνη αγωγή και είτε τη διακόπτουν είτε δεν την εφαρμόζουν τόσο συστηματικά.
Άλλος ένας λόγος είναι η επαναμόλυνση. Αυτή συμβαίνει ιδίως στα άτομα που επιμένουν στις ίδιες συνήθειες – εκείνες δηλαδή που τους μετέδωσαν και την πρώτη φορά τους μύκητες, όπως λ.χ. η χρήση μολυσμένων εργαλείων μανικιούρ-πεντικιούρ και η μη χρήση υποδημάτων σε χώρους που κατ’ εξοχήν είναι εστίες μόλυνσης, όπως οι παραλίες, τα αποδυτήρια, οι πισίνες, ακόμα και στο σπίτι, εάν υπάρχει κάποιο μέλος με ονυχομυκητίαση», διευκρινίζει ο δρ Στάμου.
Εκτός από την κόπωση στην εφαρμογή της αγωγής ή τη λανθασμένη πεποίθηση περί θεραπείας, άλλη μια αιτία διακοπής είναι οι παρενέργειες που προκαλούν οι φαρμακευτικές αγωγές, κυρίως οι από του στόματος, και οι αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα που λαμβάνουν οι ασθενείς.
Είτε συντρέχει κάποιος από τους παραπάνω λόγους, είτε είναι εξ αρχής η επιλογή του ασθενή να μη λαμβάνει φάρμακα από το στόμα, οι μύκητες πρέπει να θεραπευτούν. Και η μοναδική εναλλακτική θεραπεία με σίγουρα αποτελέσματα είναι το λέιζερ. Η έρευνα έχει δείξει ότι προσφέρει ίαση σε υψηλά ποσοστά, η οποία αποδεικνύεται και από μικροσκοπική εξέταση και μάλιστα σε συντομότερο χρόνο απ’ ότι απαιτείται από άλλες θεραπείες.
«Τα λέιζερ παράγουν θερμότητα. Όταν η δέσμη του “χτυπήσει” τον μύκητα, ο ιστός του καταστρέφεται. Οι επαναλαμβανόμενες συνεδρίες εξασφαλίζουν την εξάλειψη του συνόλου των μικροοργανισμών. Παράλληλα, η θερμότητα έχει αποστειρωτικές ιδιότητες, οι οποίες προστατεύουν το μολυσμένο νύχι από την εκ νέου ανάπτυξη των μυκήτων. Όποια θεραπεία κι αν επιλεγεί, το μυστικό είναι η συνεπή εφαρμογή της, προκειμένου να απαλλαγεί οριστικά ο ασθενής από τους μύκητες», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.