Τι ειναι τα δερματικα λεμφωματα και πως αντιμετωπιζονται;

Τα δερματικά λεμφώματα είναι ένα ξεχωριστό υποσύνολο του λεμφώματος μη-Hodgkin. Αποτελούν καρκίνο των λεμφοκυττάρων (λευκά αιμοσφαίρια) και κατά κύριο λόγο αφορούν στο δέρμα. Η ταξινόμηση βασίζεται στον τύπο λεμφοκυττάρων που βρίσκονται στις δερματικές βλάβες: Β-λεμφοκύτταρα ή Τ-λεμφοκύτταρα.

Το δερματικό λέμφωμα Τ-κυττάρων είναι ο πιο κοινός τύπος του δερματικού λεμφώματος που συνήθως παρουσιάζεται ως κόκκινη επηρμένη βλάβη με φολίδες (λέπια) ή χονδρές πλάκες του δέρματος που συχνά μοιάζουν με έκζεμα ή χρόνια δερματίτιδα. Η εξέλιξη από περιορισμένη εμπλοκή του δέρματος είναι μεταβλητή και μπορεί να συνοδεύεται από το σχηματισμό όγκου, εξέλκωσης και απολέπιση, τα οποία συνοδεύονται από κνησμό και επιπλέκονται με λοιμώξεις. Τα προχωρημένα στάδια δερματικού λεμφώματος ορίζονται από τη συμμετοχή των λεμφαδένων, παθολογικών κυττάρων στο περιφερικό αίμα και προσβολή στα εσωτερικά όργανα. Τα περισσότερα δερματικά λεμφώματα συνήθως εμπίπτουν στην κατηγορία των χρόνιων λεμφωμάτων – τα οποία είναι θεραπεύσιμα και συνήθως όχι απειλητικά για τη ζωή.

Τα δερματικά λεμφώματα από Β-κύτταρα είναι μια λιγότερο κοινή εκδοχή των δερματικών λεμφωμάτων. Αποτελούν περίπου το 20-25% του συνόλου των δερματικών λεμφωμάτων. Τα λεμφώματα Β-κυττάρων μη Hodgkin,  προέρχονται από Β-κύτταρα του δέρματος. Τα συστηματικά ή οζώδη λεμφώματα Β-κυττάρου μπορεί να εμπλέκουν δευτερογενώς το δέρμα και όταν μια βιοψία δέρματος δείχνει λέμφωμα Β-κυττάρων είναι πολύ σημαντικό να επιβεβαιωθεί ότι το δέρμα είναι το μόνο όργανο που εμπλέκεται και ότι δεν πρόκειται για συστηματικό λέμφωμα. Οι πιο κοινές μορφές δερματικών λεμφωμάτων Β-κυττάρων έχουν αργή εξέλιξη και ανταποκρίνονται καλά σε ήπιες θεραπείες.

Θεραπεια για συγκεκριμενους τυπους λεμφωματος δερματος

Η θεραπεία του λεμφώματος του δέρματος βασίζεται κυρίως από τον τύπο του λεμφώματος, καθώς επίσης και τη θέση του και το στάδιο του – σε ποιο βαθμό έχει εξαπλωθεί στο σώμα. Αλλά και άλλοι παράγοντες, όπως η γενική υγεία του ασθενή, μπορούν επίσης να επηρεάσουν τις επιλογές θεραπείας. Συζητήστε με το γιατρό σας εάν έχετε οποιαδήποτε απορία σχετικά με το σχέδιο θεραπείας που αυτός συνιστά.

Κάποιες από τις θεραπείες ακολουθούν:

Τοπικές θεραπείες:

  • Φωτοθεραπεία με υπεριώδες (UV) φως (είτε φως UVB ή UVA σε συνδυασμό με φάρμακα που ονομάζονται ψωραλένια, θεραπεία γνωστή ως PUVA)
  • Τοπική χημειοθεραπεία με BCNU ή άζωτο μουστάρδας
  • Τοπικά κορτικοστεροειδή, αλοιφές ή ενέσεις
  • Τοπικά ρετινοειδή (βιταμίνη-Α)
  • Τοπικά ανοσοτροποποιητικά
  • Τοπικές θεραπείες ακτινοβολίας, αν υπάρχει μόνο μία ή λίγες βλάβες
  • Θεραπεία με δέσμη ηλεκτρονίων αν υπάρχουν βλάβες στο μεγαλύτερο μέρος του δέρματος.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει συνδυασμός θεραπειών.

Συστηματικές θεραπείες:

  • Ρετινοειδή που λαμβάνονται από το στόμα
  • Στοχευμένα φάρμακα
  • Φωτοφόρηση
  • Ανοσοτροποποιητικά φάρμακα

Επιπλέον θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν, Χειρουργική Εκτομή και Ακτινοθεραπεία.